Bir çift göz var aklımın kıyısında,
Beni en içeriden yalnız o tanıyor.
Kanımda dolaşıyor gülüşün;
Senden söz ediyorum yine, haddim olmayarak.
Bir çift göze adadım bütün ömrümü.
Yeşil bir ovada, çocukluğum koşuşturuyor,
Oysa benim çocukluğum
Hiç yeşillik görmedi.
Gözlerine siyah çalınmış bir çocuk,
En fazla ne kadar yeşil olabilir?
Kendimi saklıyorum bütün insanlıktan;
Beni yalnız sen biliyorsun
En gerçek, en çıplak halimle…
Bir adım daha yaklaşma!
Açığa çıkmaktan korkuyorum.