Mor çiçeklerin yarısı solunca, renkleri, kahverengi ile kirli pembe arasında olduğunda sonbaharı hissetmeye başlarım ya, bu öğlen de öyle oldu. İşte dedim yaz bitti, güz geldi bile. Üstelik diğer yarısı mor mor bana bakan çiçeklerin yanında dedim bunu. Biraz bozuldular bu işe. O yüzden yüzlerini güneşe, parıltıya döndüler, “biz halen yazdayız” dediler. Güneş, bundan güç aldı ve parlamaya başladı. Sıcak gittikçe bastırdı ve üstümdeki limon küfü rengi incecik gömleği çıkarmak zorunda kaldım. Gömleğin altından ortaya çıkan büstiyerimin üstündeki ayçiçeklerine bakan yaşlı bir teyze,
-Yaz bitmedi ne güzel, hiç bitmesin, zaten kaç yazımız kaldı, böyle sıcacık kalsın, dedi.