Yıllarca peşinden koşulan bir hedef vardı.
O hedef için dökülen gözyaşları, sırta bindirilen nice yük, rekabet, safsata niteliğinde tonlarca cümle, paragraf başı, ortası, sonu, bazense sonu bile getirilemeyen havada uçuşan cümlelerin filleri arz-ı endam ederdi… Uzun sessiz yollar, kısa kalabalık dönemeçler, pırıltılı olduğu sanılan köşe başları, var yok selamlar, küsmeler, ayrılıklar, sevgi ve sevgisizlikler, yok sayılmalar, var sayılmalar, kısa, geçici, buhar lezzetler, hazır cevap tütsüler, amennalar, dışarda olduğu sanılarak dışarda bırakılanlar, içeride olduğu düşünülerek içeride kalanlar, kullanıma haiz olmalar, kullanım süresi dolmuş olanlar, olacaklar, hiç olmamışlar, hamlıklar, lezzetli olduğu sanılanlar, macera kalabildiğince zararsız olduğu sanılan ünlemler, sanrılı üç noktalar, uçurum kenarları, sanal yorumlar, bağrı yanık alkışlar, şatafatlı sarılmalar, göz kamaştırıcı bozuşmalar, hayati tehlikesi olmayan sözler, hayati tehlikesi varmış gibi atılan adımlar, haklılık payını katarak göze alınan buluşmalar, kaydedilen mesajlar, kendiliğinden silinen sayfalar, fotoğraftaki izler, seslerdeki gizler, iki yüzlü dualar, pancar rengi ambulans kıvamındaki arkadaşlıklar, nakış gibi işlenen soluk, tiz kalp kırıklıkları, hezeyanlar, kaldırım taşlarının dizleri paralayan sahiciliği, caddelerin gereksiz vaatleri, yollar yürüdükçe aşınanlar, yürünmeyen yollar, hiç yürünemeyecek olanlar, hep aynı yeri arşınlayan adımlar, hep aynı beyni tüketen hep aynı ritimde olan umut, haftalar, mevsimler, yıllar…
Sonra, yaşlar ilerledi, zaman kendince aktı ve bir çocuğun siren sesi duyuldu: “Eve dön.”
O zaman gözlerini açtı. Çok uzun bir rüyanın yorgunuydu.
“Oysa bir arpa boyu yol gitmiştim,” diye başladı. Kendini haklı çıkarma gayretini fark edince duraladı. “Vazgeç artık kanıt aramaktan ortağım,” dedi kendi kendine.
İşte o zaman bir arpa boyu gidilmiş yol hemen oracıkta çatallandı ve o, işte o zaman evin yolunu tuttu.
Şükürler olsun ki artık eve dönecekti.
Kendisine.
Ya da evden ne anlıyorsa, ona.
***
Bu sayı eve dönüş’ü kutluyoruz!
2022 ile vedalaşırken, bizden çalınanları ve çaldıklarımızı yeniden düşünüyoruz.
2023 için temamız tam da burada belli ediyor kendini: Beden.
Yazılarınızı 25 Ocak tarihine kadar bekliyoruz.
İyi seneler, çok daha iyi seneler diliyoruz.