Bir çöp toplayan çocuk, bir çift gözle görüyor. Ayakları yere yalın basıyor. Anladıklarıyla susuyor. Gülümsüyor. Durmaksızın yepyeni gereksizler ediniyor. Tutturmuyor çocuk, yepyeni eskilere. Elinde iki basamaklı merdivenden bir yükselteç… Geçen sefer bulduğu bir kolaylık. İşte buna pek bi teşne! Yere yaslayıp, yalın ayaklarıyla çıktığı bu basamakla yükseliyor çöplere. İşte tam oradaki konteynır derinliğine yine uzanıyor ve takıyor kancayı yeni eski yenilere. Eriştiğinde yeni yüklerine, atıyor sentetik sepete ve yürüyor turuncu ıslak yağmur çiselerinden geriye kalan sokaklara. Ayaklarını tüm hızıyla sokak lambalarının kızarttığı ıslak sulara basıyor, ensesine kadar ıslanıyor çocuk. Koca yetişkinlerin küçük fazlalıklarının yarattığı neşeyle, büyük ihtiyaçlarını karşılamaya emin adımlarla. Kartondan kutuladığı gelecek hayallerine yenilerini ekliyor çocuk. İşte o çöp toplayan bir çocuk.