Kadının bir hayali vardı yeşeren dallarda,
Adam kırdı.
Kadının bir hayali vardı nehrin yatağından gürüldeyen,
Adam kuruttu.
Kadının bir hayali vardı saksıda bahara duran,
Adam soldurdu.
Kadının bir hayali vardı gözlerinde ışıldayan,
Adam ferini söndürdü.
Kadının bir hayali vardı her sabah kitap arasından çıkarıp baktığı,
Adam yaktı.
Kadının bir hayali vardı pamuklar arasında çimlendirdiği,
Adam çürüttü.
Kadın da aynısını yaptı
Adama…
HAYALLER mi? HAYALET GEMİ….. birlikte hayal kurabilenleri bulmaya gitti süzülerek boşlukta.
Derler ki hala arar küllerinden doğanları, kalbinin sesini duyanları, gündüzdüşü görenleri, birleşince ancak bütünleneceğini bilenleri…. Ey dost ey okur, işte boşlukta süzülen o gemiye el kaldır; unutma ümit kesenleri, pes edenleri ve ateşlerden geçip pişmeyenleri o gemiye almazlar…
Ben mi kimim, gemiyi görüp de binemeyenlerin yalancısı…