AĞIT I
Karmakarış sahil düşleriyle
Uyandım uzak bir sabaha
Sahili yok bir kentin sokaklarına düğümlendim
Görüp de unuttuğum çelimsiz rüyalar
Bir bir belirdi belleğimde
Bülbül sesi yağmur sesine küstü
Rüzgâra gönül veren zamansız çanlar
Çınladı kat kat bulutlara sızıp
Ölüme direnen bir dâhinin
Karaladığı notalar karıştı kanıma
Sıra sıra, dizi dizi onca kalabalık
Matemle titrerken
Tek bir ağız olup, haykırdı
Lacrimosa dies illa*
O gün gözyaşı ile dolu olacak
Yas dalgası kapladı canlıları
Bulandıkça bulandım kedere
Sokaklarda kayboldukça
Sahil ve güneş ıradı benden
Raylara katık ettim soğuğu
‘Haydi anlat!’ dediler
Konuşamadım, sustukça sustum.
*Mozart’ın “Requiem”inden alıntıdır.
9 Şubat 2023
AĞIT II
Bilmediğim sokaklarda koşuyor
Tanımadıklarımla konuşuyorum
İri gözleri kapkara
Her yanı örtülmüş kadınlarla
Sakalına ak düşmüş, yere yığılmış
Elleriyle yüzünü örten adamlarla
Ve çocuklarla, ki onlar
Yeryüzü kadar dağınık, ki onlar
Gökyüzü kadar karanlık, ki onlar
Korkunun ötesine geçmiş
Bir sıçrayışta
Derinden gelen sese kulak ver
Ve nefese
Buz gibi rüzgârda savrulsa da
Duy onu
Yolunu kesmesin yıkıntılar
Dolan çevresini
Artık bilmediğin sokaklarda değilsin
Tanımadıkların yok burada
Bak hepsi ağlıyor, ağla sen de
Ağlıyorum
Uyuyamıyorum, uyanamıyorum
Yürüdükçe tökezliyorum
Topraktan fışkıran acıyı
Ellerimle çekip çıkarıyorum
Atkı diye doluyorum boynuma
Artık o hep orada kalacak
Ses ve nefes tükendiğinde
Ne yaparım hiç bilmiyorum
ÇARESİZ
Yeniden yeşeren hayalime sığınıyorum
17 Şubat 2023